بسم رب الشهداء

رزمنده ای گفت : 

چند روز بعد از عملیات ، یک نفر رو دیدم که کاغذ و خودکار گرفته بود

دستش هر جا می رفت همراه خودش می برد..

از یکی پرسیدم: چشه این بچه؟

گفت: آرپی جی زن بوده

توی عملیات آنقدر آرپی جی زده که دیگه نمی شنوه

باید براش بنویسی تا بفهمه

گوشهایت را دادی تا ما چشم و گوشمان باز شود

چشم و گوشمان که باز نشد هیچ،بماند!

شرمنده ی ایثارت هستیم جوانمرد...

بسمه تعالی 

 امروز بعضی هستند به دنبال کارهای فرهنگی  خطرناک می خواهند یاد آن روزها را هم از خاطر ملت ایران ببرند . از تکرار اسم جنگ و اسم مناطق جنگی و ((خرمشهر )) و (( شلمچه )) و (( دو کوهه )) و از این قبیل چیزها عصبانی میشوند . از نام آنچه که مردم و ذهن ها را به یاد آن روزها بیاورد خشمگین می شوند و بدشان میاید و تلاش می کنند که اینها را از یاد مردم ببرند . اینها کسانی هستند در آن دوران خجالت زده و شرم زده بودند . چون حضوری در صحنه نداشتند. به همین سبب ، درست عکس این خواست باید انجام بگیرد , یعنی خاطره ی درخشان روزهای بزرگ دفاع مقدس ، باید با قوت و قدرت بیش تر و روشن و همان که بوده است باقی بماند . ((از جمله بیانات رهبر ی عزیز ))

بسم رب الشهداء

رفاقت با یک شهید  

 گام (1) : انتخاب یک شهید

  گام (2) : عهد بستن با شهید

  گام (3) : شناخت شهید

  گام (4) : هدیه ثواب اعمال خود به روح شهید

  گام (5) : درگیر کردن خود با شهید

   گام (6) : عدم گناه به احترام شهید !

  گام (7) : اولین پاسخ شهید

  گام (8) : حفظ و ارتقاء رابطه تا شهادت

این آموزش توسط یکی از شهدای موجود در پوستر فوق ( بصورت الهام به یکی از دوستان مورداعتماد حقیر )  ارائه شده که بنده سراپاتقصیر وظیفه بازنشر اونو دارم و بابت این لطف الهی بینهایت شاکرم.

 منبع:خادم بچه ارزشی ها http://mirzabeigi.com/category/27/shahid_friend

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ای وای بر ما که عکس شهدا را می بینیم و عکس شهدا عمل می کنیم.